ροδαμίνη

η, Ν

1. συν. στον πληθ. οι ροδαμίνες

χημ.

οργανικές κυκλικές ενώσεις, ερυθρές χρωστικές ανάλογες τής φλουορεσκίνης

2. φρ. «ροδαμίνη 6G»

(χημ. τεχνολ.) λαμπερή χρυσοκίτρινη χρωστική ουσία που παρασκευάζεται από μετααιθυλαμινοφαινόλη και φθαλικό ανυδρίτη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. rhodamine < rhod- (< ῥόδον) + amine (< am-moniak, βλ. αμμωνία)].